อาถรรพ์พลังจิต

อาถรรพ์พลังจิต เล่าเรื่องเสียว

“เฟืองคงต้องขอพึ่งใบบุญคุณเอมแล้วล่ะค่ะ สงสารมัน แม่มันก็เสียไปตั้งแต่มันเกิดนี่ลูกชายเฟืองก็มาเสียไปอีกคน เฟืองอยากให้มันได้มาเรียนที่กรุงเทพ จะได้มีความรู้สูงๆไม่ต้องลำบากเหมือนกับพ่อแม่มัน”ดร.กฤติกาถอดแว่นออกมาเช็ด แล้วสวมกลับเข้าไปใหม่เพ่งพิจารณาเด็กหนุ่มที่นั่งพับเพียบก้มหน้าอยู่ด้านข้างของหญิงชรา“เงยหน้าขึ้นซิอิท”เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้น ดร.กฤติกานึกชมว่า เด็กหนุ่มคนนี้หน้าตาดีโดยเฉพาะดวงตาดำขลับเป็นประกาย นี่ถ้าโตขึ้นอีกหน่อย สาวๆ คงจะหลงใหลเขาน่าดู“อิทมันเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด แต่ขยันขันแข็งนะคะคุณเอม เป็นเด็กดีเลยล่ะคุณเอมใช้มันได้เต็มที่ ขอแค่ให้มีที่พัก มีข้าวกิน มีที่เรียนก็เป็นบุญของมันแล้ว”“ไม่มีปัญหาหรอกป้าเฟือง ป้าก็เลี้ยงเอมมาตั้งแต่เล็ก แค่นี้ทำไมจะช่วยกันไม่ได้ที่นี่ก็กว้างขวาง ขอให้นิสัยดี ตั้งใจเรียนจริงๆ เถอะ เอมจะส่งให้เรียนจนจบมหาวิทยาลัยเลย”หญิงชรายิ้มอย่างโล่งใจเห็นสีหน้าของ ดร.กฤติกามีรอยยิ้มอย่างเมตตาปรานีขึ้นด้วยป้าเฟืองเคยอยู่ที่นี่ รับใช้คุณพ่อคุณแม่ของดร.กฤติกาและเป็นคนเลี้ยง ดร.สาวคนนี้มาตั้งแต่เล็ก จนกระทั่งเธอแต่งงานมีลูกจากนั้นป้าเฟืองก็ขอลาออก เพราะทิมลูกชายคนเดียวของนางเสียนางเลยต้องกลับไปดูแลสวนที่บ้านต่างจังหวัดแล้วก็เลี้ยงดูหลานชายจนกระทั่งหลานชายโตจะขึ้น ม.4 จึงพามาฝากกับ ดร.กฤติกาที่กรุงเทพเพราะถ้าอยู่เรียนที่นี่ก็จะมีโอกาสทำงานดีๆ กว่าที่บ้านนอกมากป้าเฟืองนึกชื่นชม ดร.กฤติกา เธอเป็นคนใจดีมีน้ำใจมาตั้งแต่เล็กแม้จะมีฐานะดีแต่ก็ไม่เคยดูถูกใคร ต่างกับคุณอิง น้องสาวของเธอดร.กฤติกาเป็นคนสวยมากจริงๆ แม้จะอายุสามสิบเจ็ดแล้วแต่ก็ยังคงความงามอยู่ไม่เสื่อมคลายเครื่องหน้าทุกส่วนพอเหมาะพอเจาะ กิริยาสง่า ผิวพรรณดี ฐานะดีแต่นั่นยังไม่สำคัญเท่ากับน้ำใจที่มีให้คำพูดของเธอทำให้ป้าเฟืองแทบจะน้ำตาไหลด้วยความตื้นตันใจ“โอ...เป็นบุญของอิทมันจริงๆ ค่ะ อิท! กราบคุณเอมซะซิ ท่านอุตส่าห์มีเมตตารับไว้แล้ว”เด็กหนุ่มก้มลงกราบหญิงสาว อย่างนอบน้อมดร.กฤติกา กล่าวกับหญิงชราต่อ...“แล้วป้าล่ะ ไม่ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่หรือ จะได้ดูแลหลาน”“ไม่ล่ะค่ะ เฟืองอายุมากแล้ว อยากจะอยู่ที่บ้านนอกอยากจะตายอยู่ที่นั่นแล้วเฟืองก็มีเพื่อนๆ เก่าๆ อยู่เยอะ ไม่อยากมาอยู่กรุงเทพแล้ว”“งั้นก็ตามใจ จะพักที่นี่สักคืนไหมล่ะ”“เฟืองจองตั๋วรถไว้แล้ว คงต้องกลับคืนนี้เลย”“งั้นเดี๋ยวให้นายเอี่ยมไปส่งแล้วกัน ไม่ต้องห่วงหลานชายหรอกนะป้า เอมจะดูแลให้เป็นอย่างดี”“อิท เชื่อฟังคุณท่านนะ อย่าเกเร แล้วก็ตั้งใจเรียน ย่าจะกลับแล้ว”เด็กหนุ่มรับคำทั้งสองล่ำลากัน จากนั้น ดร.กฤติกา ก็ให้คนไปส่งป้าเฟือง“เธอเรียนให้ถึงที่สุดละกัน เรื่องทำงานไม่ต้องห่วง ที่นี่มีคนทำอยู่แล้ว ขอให้ขยันเรียนเป็นใช้ได้”หญิงสาวบอกเด็กหนุ่มอย่างปราณี พร้อมกับจัดให้อิทธิพักอยู่ที่เรือนเล็กในสวนแม้ป้าเฟืองจะบอกให้เธอใช้เขาได้เต็มที่แต่ ดร.กฤติกาไม่คิดจะจัดเขาให้อยู่ในฐานะของคนรับใช้ดังนั้นจึงให้เขาพักอยู่ในเรือนเล็กๆ ที่เงียบสงบ สามารถอ่านหนังสือได้อย่างไม่มีใครรบกวนในบ้านหลังใหญ่นี้มีแต่ผู้หญิง ...ส้มโอ หรือ กฤติยาน้องสาวคนถัดจาก ดร.กฤติกา เป็นอาจารย์อยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งชมพู่ หรือ กฤตินี น้องสาวคนเล็กเรียนอยู่มหาวิทยาลัยมอส หรือ พริมา ลูกสาวของ ดร.กฤติกา กำลังจะขึ้นชั้น ม.3 ห่างจากอิทธิแค่ปีเดียวแล้วยังมี เอกับบี สองเด็กสาวฝาแฝดเรียนอยู่ชั้น ม.5ทั้งคู่เป็นลูกของญาติดร.กฤติกาที่นำมาฝาก ระหว่างที่เรียนกรุงเทพสามีของ ดร.กฤติกาเป็นอาจารย์อยู่มหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัดเดือนหนึ่งจะกลับมาเพียงครั้งสองครั้ง ดังนั้น กฤติกาจึงคิดว่าไม่เหมาะถ้าจะให้ผู้ชายมาอยู่ในบ้านเดียวกัน แม้อิทธิจะเป็นแค่เด็กนักเรียนก็ตามอิทธิอยู่ในเรือนหลังเล็ก เขาเป็นคนเก็บตัวไม่ค่อยได้สุงสิงกับคนในบ้านนักและก็ไม่ค่อยมีใครสนใจเขา นอกจากดร.กฤติกา กับชมพู่น้องสาวของดร.กฤติกาชมพู่เป็นคนที่สวยที่สุดในบ้าน แต่หล่อนร้ายกาจเกินความสวยของเธอไปถึงเท่าตัวเธอมักจะมองเขาด้วยสายตาเหยียดหยาม แม้จะไม่พูดออกมาแต่เขารู้สึกถึงความเกลียดชังที่ชมพู่มีต่อเขาได้ดร.กฤติกาดูแลเขาอย่างดีตามที่เธอรับปากป้าเฟืองไว้อิทธิมีบ้านอยู่ มีข้าวกิน มีเงินใช้ไม่ขาดมือ สิ่งเดียวที่ขาดคือความอบอุ่นดร.กฤติกาคอยเช็คผลการเรียนของเขาทุกครั้ง และอิทธิก็ไม่ทำให้เธอผิดหวังหนึ่งปีผ่านไปไม่มีใครสักคนในบ้านที่จะรู้ว่า อิทธิ ไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาเหมือนคนปกติทั่วไป......และ ดร.กฤติกา ก็รู้จักตัวตนของเขาเป็นครั้งแรก..ในค่ำคืนหนึ่ง

เล่าเรื่องเสียว อาถรรพ์พลังจิต